دموکراسی آمریکایی در سوریه

به رسمیت شناختن مخالفین سوری از سوی کشورها بیانگر همراهی این دولت­ها در جنایات تروریستی علیه مردم سوریه است. این کشورها شریک جرم اعمال خشونت­بار تروریست­ها هستند. اقدامات این گروه تروریستی، کشتار مردم بی­دفاع و استفاده از سلاح­های شیمیایی در برابر ارتش سوریه توسط این گروه، با پروتکل­های الحاقی عهدنامه­های چهار­گانه ژنو (1988 ـ 1984) در تعارض است. متأسفانه عدم وجود مرجعی بین­المللی بی­طرف و مؤثر در جهان که دارای ضمانت اجرای قدرتمند باشد، منجر به رشد گروه­های تروریستی می­شود. کشورهای شمال نیز با در نظر گرفتن منافع اقتصادی ـ سیاسی خود گام برمی­دارند ولو منجر به بی­ثباتی کشورهای دیگر و کشتار مردم سرزمین دیگری شود. در قضیة سوریه، اگر سازمان ملل آن مرجع مورد احترام است و کشورها باید در برابر خواست آن تسلیم شوند، به چه دلیل میانجی­گری­های فرستادة ویژه این سازمان در امور سوریه نادیده گرفته می­شود و از طرح­های وی حمایت نمی­شود؟

در عهدنامة چهارگانة ژنو در مواد 52 تا 56 به ترتیب وضعیت غیرنظامیان را معین کرده: طرفین متخاصم نباید به جمعیت و اموال غیرنظامیان، اماکن واموال فرهنگی و زیست محیطی و تأسیسات و استحکامات شهری آسیب برسانند که مخالفین دولت اسد به هیچ­یک از این موارد پای­بند نبوده­اند. با تمام این اوصاف، غرب و آمریکا و کشورهای تابع آن­ها دست به حمایت از این گروه تروریستی می­زنند و اعتنایی به مسائل حقوقی بین­المللی ندارند. شورای امنیت سازمان ملل نیز به جای سرکوب شورشیان سکوت اختیار کرده و سه عضو دائم و ده عضو غیر دائم این شورا نیز در تجهیز مخالفین نقش بسزایی دارند. از سوی دیگر استفاده از تسلیحات شیمیایی از سوی مخالفین، تخطی از قواعد آمرة بین­المللی است و تمامی کشورها در کنوانسیون منع تولید، انبار، خرید و فروش، گسترش و استفادة تسلیحات شیمیایی عضو هستند؛ باید اقدامات تروریستی در سوریه را محکوم و به مقابله با آن بپردازند اما با شناسایی [32] مخالفین، این کنوانسیون را نقض کرده و مرتکب جنایات علیه جامعة بشری می­شوند. جرایمی که نسبت به اقلیت­های دینی و مذهبی اعم از شیعه، سنی و مسیحی در سوریه در حال رخ دادن است چه توجیهی دارد که غرب و نوکران حلقه به گوش آن­ها بدون ملاحظه از آن تبعیت می­کنند؟ هزاران آوارة سوری که مورد تجاوز و تعرض القاعده­ها و النصره­ها قرار می­گیرند را چه کسی باید پاسخ­گو باشد؟ طرح اصلاحات قانون اساسی که در سوریه برگزار شد و مردم این کشور به آن رأی موافق دادند دموکراسی بود یا طرح شناسایی ائتلاف مخالفین و تجهیز آن­ها؟ چرا آمریکا، فرانسه و انگلیس، توان خود را برای حمایت از طرح اخضر ابراهیمی به جای کمک به معارضین به کار نمی­گیرند؟ چرا شورای امنیت سازمان ملل که کشور عراق را در قطعنامة 458 مجبور به عضویت در یک معاهده نمود، این­بار مخالفین را از عواقب به کارگیری تسلیحات فاجعه بار شیمیایی نمی­هراساند؟ این مردم سوریه نیستند که خواهان تغییر ساختار حکومت کشور خویش هستند بلکه غرب خواهان سرنگونی محور مقاومت است و برای نیل به این هدف هیچ اهمیتی برای جان مردمان بی­گناه و رعایت قوانین بین­المللی قائل نیست.

نظرات شما عزیزان:

مهدی

ساعت12:16---20 بهمن 1391

[وب سایت]

طرح اصلاحات قانون اساسی که در سوریه برگزار شد و مردم این کشور به آن رأی موافق دادند دموکراسی بود یا طرح شناسایی ائتلاف مخالفین و تجهیز آن­ها؟
خیلی خوب بود
فقط دفاع نباید زیاد از اخضر و طرحش کرد

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: